علت ورم بغل زانو چیست؟ بررسی علت‌ها، نشانه‌ها و بهترین درمان‌ها + روش‌های پیشگیری

ورم بغل زانو یکی از نشانه‌های بالینی شایعی است که می‌تواند از یک التهاب ساده تا آسیب‌های ساختاری جدی در مفصل زانو خبر دهد. بسیاری از افراد این حالت را به‌صورت تورم، حساسیت، احساس فشار یا محدودیت حرکتی در بخش داخلی یا خارجی زانو تجربه می‌کنند، اما علت دقیق آن همیشه برایشان روشن نیست. در واقع، مجموعه‌ای از عوامل مانند التهاب بافت‌های اطراف، آسیب رباط‌های جانبی، مشکلات منیسک، تجمع مایع سینوویال، یا حتی ضربه‌های ظاهراً خفیف می‌تواند باعث ایجاد چنین ورمی شود.

پزشکان تأکید می‌کنند که تورم ناحیه جانبی زانو همیشه به‌معنای آسیب جدی نیست، اما نادیده‌گرفتن آن نیز می‌تواند روند درمان را به تأخیر بیندازد.

به گفته منابع علمی معتبر، وجود ورم در مفصل یا اطراف آن اغلب نشان‌دهنده واکنش بدن به التهاب، فشار یا آسیب بافتی است و نیازمند بررسی ساختارهای درگیر می‌باشد.

در این مقاله، به‌صورت جامع و علمی بررسی می‌کنیم که علت ورم بغل زانو چیست؟ چگونه می‌توان آن را تشخیص داد و بهترین روش‌های درمان و مراقبت چیست. همچنین به نکات پیشگیری و سؤالات پرتکرار کاربران نیز خواهیم پرداخت تا شما بتوانید با دیدی کامل‌تر علت مشکل خود را شناسایی کرده و تصمیم درستی برای درمان آن بگیرید.

ورم بغل زانو

ورم بغل زانو به افزایش غیرطبیعی حجم مایع در بافت‌های اطراف مفصل زانو گفته می‌شود که معمولاً در قسمت داخلی یا خارجی زانو ظاهر می‌شود. این حالت می‌تواند ناشی از التهاب، فشار بیش‌ازحد، آسیب رباط‌ها یا منیسک، تجمع مایع مفصلی یا ضربه باشد. اغلب با درد، حساسیت و محدودیت حرکت همراه است و بسته به علت، شدت آن متفاوت خواهد بود. (ورم زانو از چیست؟)

این نوع ورم می‌تواند ظاهر متفاوتی داشته باشد:

• گاهی فقط یک برآمدگی نرم دیده می‌شود،
• گاهی همراه با درد هنگام راه رفتن است،
• و در برخی مواقع حتی به لمس حساس یا با خشکی مفصل همراه می‌شود.

بر اساس منابع ارتوپدی، تورم جانبی زانو معمولاً نشان‌دهنده التهاب در یکی از ساختارهای اطراف مفصل مانند رباط‌های جانبی، تاندون‌ها، کیسه‌های بورس یا منیسک است و نیازمند ارزیابی دقیق برای تعیین علت اصلی می‌باشد.

علت ورم بغل زانو چیست؟

علت‌های ورم بغل زانو را می‌توان به‌صورت علمی در چند گروه اصلی دسته‌بندی کرد. این دسته‌بندی بر اساس ساختارهای درگیر و میزان شیوع طراحی شده است.

1) آسیب رباط‌های جانبی (MCL و LCL)

رباط جانبی داخلی (MCL) و رباط جانبی خارجی (LCL) نقش کلیدی در پایداری زانو دارند.
کشیدگی یا پارگی این رباط‌ها به‌ویژه پس از پیچ‌خوردگی، ضربه یا حرکات ورزشی ناگهانی باعث التهاب و تجمع مایع در محل آسیب می‌شود.

نشانه‌ها: ورم سریع، درد موضعی، حساسیت به لمس و گاهی احساس ناپایداری.

2) مشکلات منیسک (به‌خصوص منیسک خارجی)

منیسک‌ها نقش ضربه‌گیر دارند و هرگونه پارگی یا ساییدگی آنها می‌تواند تورم جانبی ایجاد کند.
پارگی منیسک خارجی بیشتر با ورم سمت بیرونی زانو همراه است، در حالی‌که منیسک داخلی ورم سمت داخل ایجاد می‌کند.

طبق یک منبع ارتوپدی:
پارگی منیسک یکی از شایع‌ترین دلایل ورم موضعی زانو است، به‌ویژه وقتی با قفل‌شدن یا گیرکردن مفصل همراه باشد.

برای آشنایی با عمل جراحی مینیسک زانو این مقاله را مطالعه کنید.

3) التهاب بورس‌ها و تاندون‌ها

التهاب بورس‌ها یا تاندون‌های اطراف زانو علت مهم دیگری است:

• بورسیت پس‌آنسرین (کیسه‌ای کوچک در سمت داخلی زانو)
  • وقتی این کیسه کوچک بر اثر فعالیت زیاد، راه‌رفتن طولانی، دویدن روی سطح شیب‌دار یا اضافه‌وزن ملتهب شود، تورم و حساسیت دقیقاً در بغل داخلی زانو ظاهر می‌شود.
  • این نوع ورم معمولاً با درد هنگام بالارفتن از پله یا نشستن‌های طولانی تشدید می‌شود.
• سندرم اصطکاک ITB یا باند ایلیوتیبیال (نواری ضخیم در سمت بیرونی ران و زانو)
  • وقتی این نوار در اثر دویدن زیاد، فرم نادرست پاها، یا عدم تعادل عضلات ران روی استخوان کنار زانو ساییده می‌شود، ناحیه بیرونی زانو ملتهب شده و ورم سمت خارج زانو ایجاد می‌شود.
  • این مشکل در دوندگان و افرادی که زیاد پله بالا و پایین می‌روند بسیار شایع است.
• تاندونیت‌ها
  • فعالیت بیش‌ازحد، جهش‌ها، حرکات تکراری یا ضعف عضلات اطراف می‌تواند باعث التهاب تاندون‌ها (تاندونیت) شود. این عارضه ممکن است در نواحی مختلف زانو رخ دهد، اما اگر تاندون‌های سمت داخلی یا خارجی درگیر شوند، تورم به‌صورت بغل‌زانو دیده می‌شود.
  • معمولاً درد با فعالیت تشدید و با استراحت کاهش می‌یابد.

4) ضربه، تجمع مایع و ورم استخوان

آسیب‌های مستقیم، افتادن یا فشار شدید می‌توانند سبب:

• کبودی بافت نرم (Contusion)
  • بر اثر ضربه یا فشار ناگهانی ایجاد می‌شود و باعث تورم موضعی، درد و تغییر رنگ پوست می‌گردد. معمولاً سطحی‌تر است و با استراحت و کمپرس سرد بهبود می‌یابد.
• تجمع مایع مفصلی (Effusion)
  • افزایش مایع سینوویال داخل مفصل زانو است که می‌تواند در سمت داخل یا خارج زانو به‌صورت ورم بروز کند. این حالت در آسیب‌های ورزشی، التهاب مفصل یا ساییدگی زانو دیده می‌شود و معمولاً با خشکی مفصل همراه است.
• ورم استخوان (Bone Marrow Edema)
  • یکی از دلایل کمتر دیده‌شده اما مهم تورم جانبی زانوست. این حالت به‌دلیل آسیب میکروسکوپی داخل استخوان رخ می‌دهد و در MRI تشخیص داده می‌شود. معمولاً با درد عمیق، تورم موضعی و حساسیت به فشار همراه است و به زمان بیشتری برای بهبود نیاز دارد.

5) علل کمتر شایع اما مهم

• عفونت مفصل
  • عفونت داخل مفصل زانو می‌تواند باعث تورم سریع، درد شدید و گرمی پوست شود. این حالت اورژانسی است و معمولاً با تب و عدم توانایی حرکت همراه است. (بهترین انتی بیوتیک برای عفونت مفصل)
• بیماری‌های التهابی (مثل روماتیسم مفصلی)
  • بیماری‌های خودایمنی می‌توانند التهاب پایدار در مفصل ایجاد کنند و باعث ورم جانبی زانو شوند. این ورم معمولاً مزمن‌تر است و همراه با خشکی صبحگاهی دیده می‌شود. (برای درمان روماتیسم مفصلی چی بخوریم؟)
• کیست‌ها (مثل کیست بیکر که ممکن است به بخش جانبی فشار وارد کند)
  • کیست بیکر در پشت زانو ایجاد می‌شود اما در برخی افراد می‌تواند به کناره زانو فشار وارد کند و ورم جانبی ایجاد نماید. معمولاً با احساس کشیدگی و محدودیت حرکت همراه است. (علت ورم پشت زانو چیست؟)

علت ورم بغل زانو پای راست و چپ، چه تفاوتی دارد؟

ورم بغل زانو، چه در پای راست و چه در پای چپ، معمولاً به دلیل التهاب یا آسیب یکی از ساختارهای اطراف مفصل زانو ایجاد می‌شود و از نظر پزشکی، علت‌ها در دو پا مشابه‌اند. رباط‌های جانبی، منیسک‌ها، بورس‌ها و تاندون‌های اطراف زانو در هر دو سمت عملکرد یکسانی دارند؛ بنابراین هر عاملی که باعث ورم در پای راست شود، می‌تواند در پای چپ نیز همان اثر را داشته باشد.

بااین‌حال، برخی شرایط می‌توانند باعث غالب‌شدن ورم در یک سمت خاص شوند:

الگوی استفاده از پا (Dominant Leg)

در افراد راست‌پا، فشار بیشتری روی پای راست هنگام راه‌رفتن، ورزش یا بالا رفتن از پله وارد می‌شود. این موضوع احتمال التهاب، بورسیت یا آسیب‌های خفیف را در همان سمت افزایش می‌دهد. برای چپ‌پاها همین موضوع برعکس است.

مشکلات راستای اندام (Alignment)

عواملی مانند انحراف زانوها (زانوی ضربدری یا پرانتزی)، چرخش بیش‌ازحد پا هنگام راه‌رفتن یا صافی کف پا می‌توانند باعث توزیع نامتقارن فشار شوند.
در این وضعیت، یک سمت زانو بیشتر درگیر می‌شود و تورم همان طرف بروز می‌کند.

الگوهای حرکتی و آسیب‌های ورزشی

بازیکنان فوتبال، تنیس یا بسکتبال اغلب هنگام تغییر مسیر، تنها روی یک پا بیشتر نیرو وارد می‌کنند. در نتیجه آسیب‌های رباطی و منیسک ممکن است یک‌طرفه باشند و ورم فقط در همان سمت دیده شود.

ورم بغل زانو چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص علت ورم بغل زانو نیازمند ارزیابی دقیق ساختارهای اطراف مفصل است، زیرا هر کدام از رباط‌ها، منیسک‌ها و تاندون‌ها می‌توانند درگیر باشند. روند تشخیص معمولاً از معاینه بالینی شروع می‌شود و در صورت نیاز با تصویربرداری تکمیل می‌شود.

• معاینه بالینی توسط پزشک
  • پزشک ابتدا محل دقیق تورم را ارزیابی می‌کند، زیرا سمت درگیری داخل یا خارج سرنخ اصلی علت بیماری است. سپس مواردی مثل: حساسیت به لمس، دامنه حرکتی زانو، وجود درد هنگام فشار جانبی، نشانه‌های ناپایداری (در آسیب رباط) و قفل‌شدن یا گیرکردن زانو (در آسیب منیسک) بررسی می‌شود. این بخش مهم‌ترین مرحله تشخیص است، زیرا بسیاری از علت‌ها با معاینه قابل شناسایی هستند.
• تصویربرداری سونوگرافی
  • سونوگرافی برای مشاهده التهاب بورس‌ها، ضخیم‌شدن تاندون‌ها، تجمع مایع و تشخیص ورم‌های سطحی بسیار مفید است. این روش سریع، بدون درد و در دسترس است و برای موارد التهاب بافت نرم کاربرد فراوان دارد.
• MRI (دقیق‌ترین روش)
  • ام آر آی زمانی درخواست می‌شود که پزشک به آسیب‌های ساختاری مانند پارگی منیسک، آسیب رباط‌های جانبی یا ورم استخوان (Bone Marrow Edema) مشکوک باشد. این روش، دقیق‌ترین تصویر از رباط‌ها، منیسک‌ها و بافت‌های عمقی ارائه می‌دهد و علت اصلی ورم را مشخص می‌کند.
• تصویربرداری ساده (X-ray)
  • برای تشخیص شکستگی‌ها، آرتروز پیشرفته یا انحرافات استخوانی به‌کار می‌رود. این روش به‌تنهایی علت التهاب بافت نرم را نشان نمی‌دهد، اما تکمیل‌کننده ارزیابی است.

ترکیب معاینه و تصویربرداری کمک می‌کند تا مشخص شود ورم بغل زانو ناشی از التهاب ساده است یا آسیب جدی‌تر. تشخیص درست، مسیر درمان را کاملاً مشخص می‌کند.

مطالعه بیشتر: علت قفل شدن زانو در خواب چیست؟

درمان ورم بغل زانو؛ بررسی بهترین روش‌ها

درمان ورم بغل زانو بسته به علت آن متفاوت است، اما اصول کلی شامل استراحت هدفمند، کمپرس سرد، داروهای ضدالتهاب، فیزیوتراپی، اصلاح فرم حرکت و در موارد خاص تزریق یا جراحی است. درمان مؤثر زمانی انتخاب می‌شود که علت دقیق ورم مشخص شده باشد. در ادامه انواع راهکارهای درمانی را بررسی می‌کنیم:

1) استراحت هدفمند (نه استراحت مطلق)

کاهش فعالیت‌هایی که باعث درد و ورم می‌شوند مثل دویدن، پله‌نوردی یا حرکات تکراری برای چند روز مفید است.
اما استراحت بیش‌ازحد می‌تواند خشکی مفصل را بیشتر کند.
پس بهترین کار استراحت نسبی + حرکت ملایم است.

2) کمپرس سرد و کنترل تورم

یخ‌گذاری ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ای، ۲ تا ۳ بار در روز، یکی از مؤثرترین روش‌ها برای کاهش التهاب و تورم است.
در آسیب‌های تازه، سرد کردن همیشه از گرم‌کردن بهتر است.

3) داروهای ضدالتهاب (NSAIDs)

داروهایی مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند التهاب و درد را کاهش دهند.
اما مصرف آنها باید کوتاه‌مدت و ترجیحاً با نظر پزشک باشد، مخصوصاً در افراد با مشکلات گوارشی یا کلیوی.

مطالعه بیشتر: بهترین پماد برای ورم زانو

4) فیزیوتراپی و تمرین‌درمانی

این بخش اصلی‌ترین درمان پایدار است. فیزیوتراپی با تمرکز بر:

• کاهش التهاب
• تقویت عضلات اطراف زانو
• اصلاح الگوی حرکت
• کشش ITB یا عضلات داخلی

به بهبود کامل کمک می‌کند. بسیاری از تورم‌ها بدون فیزیوتراپی بهبود کامل پیدا نمی‌کنند.

5) زانوبندهای طبی

زانوبندهای طبی در بسیاری از موارد می‌توانند بخشی مهم از درمان ورم بغل زانو باشند، زیرا فشار وارده بر ساختارهای درگیر را کاهش می‌دهند و اجازه می‌دهند بافت‌ها فرصت ترمیم پیدا کنند. نقش اساسی زانوبندها ایجاد پایداری کنترل‌شده در سمت داخلی یا خارجی زانوست؛ موضوعی که هم در آسیب‌های رباطی و هم در التهاب بافت‌های نرم اهمیت دارد.

چه زمانی زانوبند مؤثر است؟

• کشیدگی یا التهاب رباط‌های جانبی (MCL یا LCL)
• التهاب بورس‌ها، مخصوصاً پس‌آنسرین یا ITB
• آسیب‌های خفیف تا متوسط منیسک
• ورم ناشی از فعالیت زیاد یا فشار تکراری
• بی‌ثباتی خفیف مفصل

در این شرایط، زانوبند با محدودکردن حرکات دردناک، کاهش نیروهای جانبی و اصلاح الگوی حرکت به کاهش تورم کمک می‌کند. از میان گزینه‌های موجود، زانوبند زاپیامکس به دلیل طراحی هدفمند و برخورداری از تکنولوژی UIC (ترکیبی از امواج اولتراسوند، مادون قرمز، کلاک پالس)، یکی از انتخاب‌های رایج بیماران دچار التهاب‌های جانبی زانوست.

نکته: پیش از خرید زانو بند زاپیامکس بهتر است نوع آسیب، شدت علائم و نیاز حمایتی دقیقاً بررسی شود تا انتخاب بهینه صورت گیرد. برای اطلاعات بیشتر به صفحه این محصول در سایت به‌طب‌آنلاین (نمایندگی زانوبند زاپیامکس) مراجعه کنید.

6) تزریق‌ها (در موارد خاص)

تزریق‌ها زمانی مطرح می‌شوند که ورم و درد با روش‌های ساده‌تر مثل استراحت، یخ‌گذاری و فیزیوتراپی بهبود نیابد. انتخاب نوع تزریق کاملاً وابسته به علت ورم است.

• کورتیکواستروئید: برای التهاب‌های شدید بورس‌ها یا تاندون‌ها استفاده می‌شود و معمولاً اثر سریع دارد. اما به‌دلیل احتمال تضعیف بافت، نباید مکرر انجام شود.
• تزریق ژل (ویسکو ساپلیمنتیشن): بیشتر مناسب آرتروز و خشکی مفصل است و معمولاً برای التهاب‌های جانبی زانو کاربرد مستقیم ندارد.
• PRP: تزریق پی آر پی زانو در برخی آسیب‌های خفیف رباطی یا التهاب‌های مزمن می‌تواند نقش ترمیمی داشته باشد؛ نتیجه آن تدریجی است.

7) جراحی (فقط در آسیب‌های شدید)

جراحی آخرین مرحله درمان است و تنها زمانی توصیه می‌شود که ساختارهای اصلی زانو آسیب دیده باشند و علائم با درمان‌های غیرجراحی کنترل نشود.

چه زمانی لازم می‌شود؟

• پارگی منیسک که باعث قفل‌شدن یا درد عمیق دائمی شود
• پارگی قابل‌توجه رباط‌های جانبی
• کیست یا ضایعه‌ای که به درمان‌های ساده پاسخ نداده
• آسیب‌های عمقی مثل ورم استخوان شدید

هدف جراحی رفع فشار، ترمیم بافت آسیب‌دیده یا تثبیت مفصل است و فقط در درصد کمی از بیماران مورد نیاز می‌شود.

چه زمانی ورم بغل زانو خطرناک است؟

ورم بغل زانو همیشه نشانه یک آسیب جدی نیست، اما در برخی شرایط می‌تواند بیانگر آسیب ساختاری، التهاب شدید یا حتی در موارد نادر، عفونت مفصل باشد. شناخت این علائم به‌ویژه برای جلوگیری از پیشرفت آسیب اهمیت زیادی دارد.

چنانچه هر یک از این علائم را تجربه می‌کنید، بهتر است برای ارزیابی دقیق‌تر به پزشک مراجعه کنید.

پیشگیری از ورم بغل زانو

پیشگیری از ورم بغل زانو تنها به اجتناب از ضربه خلاصه نمی‌شود؛ بلکه هدف اصلی، کاهش فشارهای تکراری و تقویت بافت‌های محافظ مفصل است. رعایت چند نکته ساده اما علمی می‌تواند احتمال بروز این مشکل را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد.

1) گرم‌کردن و کشش عضلات قبل از فعالیت

گرم‌کردن مناسب به‌ویژه برای عضلات چهارسر، همسترینگ، سرینی و ITB (نوار ایلیوتیبیال یا نوار خارجی ران) باعث افزایش جریان خون و کاهش احتمال التهاب می‌شود. کشش ۳۰ ثانیه‌ای ITB و عضلات داخلی ران کمک زیادی به پیشگیری از ورم جانبی می‌کند.

2) تقویت عضلات اطراف زانو

عضلات قوی‌تر، فشار کمتری به رباط‌ها و منیسک وارد می‌کنند. تمریناتی مانند:

• اسکوات سبک
• لانج
• بالا آوردن پا در حالت خوابیده
• تمرین پل

در پیشگیری از ورم بغل زانو بسیار مؤثر هستند.

مطالعه بیشتر: ورزش برای جلوگیری از ساییدگی زانو

3) اصلاح فرم حرکت (به‌ویژه در ورزشکاران)

دویدن با فرم غلط، پله‌نوردی مکرر، یا فرود نامناسب هنگام پرش از عوامل مهم ایجاد التهاب جانبی زانو هستند. اصلاح تکنیک و تمرین زیر نظر مربی یا فیزیوتراپیست می‌تواند نقش اساسی داشته باشد.

4) استفاده از کفش مناسب و کفی استاندارد

کاهش ضربه و تنظیم راستای اندام تحتانی از مهم‌ترین عوامل پیشگیری از التهاب‌های جانبی زانوست. کفش‌های فرسوده یا غیر استاندارد می‌توانند فشار زیادی بر زانو وارد کنند.

5) مدیریت وزن و فعالیت‌های فشارزا

اضافه‌وزن یکی از عوامل اصلی فشار بر ساختارهای اطراف زانو است. کاهش وزن حتی به میزان کم نیز می‌تواند تورم‌های تکرارشونده را کاهش دهد. همچنین، بهتر است فعالیت‌های سنگین مانند دویدن روی سربالایی یا تمرینات پرتحرک به‌صورت تدریجی انجام شوند.

نکته: پیشگیری به معنای ایجاد شرایطی است که زانو در کمترین حالت فشار و التهاب قرار بگیرد. با تقویت عضلات، اصلاح الگوهای حرکتی و استفاده از تجهیزات مناسب، می‌توان تا حد زیادی از ورم بغل زانو جلوگیری کرد.

جمع‌بندی

ورم بغل زانو یک مشکل شایع است، اما ماهیت آن همیشه ساده نیست. این تورم می‌تواند نتیجه فشارهای روزمره، التهاب‌های قابل‌درمان یا آسیب‌های ساختاری عمیق‌تر مانند مشکلات منیسک و رباط‌ها باشد. شناخت نشانه‌ها به‌ویژه محل دقیق ورم، همراهی آن با درد، و مدت‌زمان باقی‌ماندن علائم به شما کمک می‌کند بهتر تشخیص دهید وضعیت تا چه حد جدی است.

در بیشتر موارد، با اقدامات اصولی مثل استراحت نسبی، یخ‌گذاری، اصلاح فعالیت‌ها و تقویت عضلات اطراف زانو می‌توان تورم را کنترل کرد و بهبود قابل‌توجهی ایجاد نمود. اما زمانی که ورم ناگهانی باشد، با درد شدید، قفل‌شدن زانو یا علائم عفونت همراه شود، ارزیابی پزشکی ضروری است تا از پیشرفت آسیب جلوگیری شود و درمان مناسب انتخاب گردد.

در نهایت، مهم‌ترین نکته این است که تورم بغل زانو را نباید نادیده گرفت. رسیدگی زودهنگام، تشخیص درست و اجرای یک برنامه درمانی هدفمند باعث می‌شود روند بهبود سریع‌تر و پایدارتر باشد و احتمال بازگشت علائم نیز کاهش یابد.

سؤالات متداول

1. درد و ورم بغل زانو نشانه چیست؟

درد و ورم بغل زانو معمولاً نشانه التهاب یا آسیب بافت‌های اطراف مفصل مثل منیسک، رباط جانبی یا بورس‌ها است. اگر همراه با ناتوانی در راه‌رفتن، قفل‌شدن یا تورم ناگهانی باشد، احتمال آسیب ساختاری بالاست و باید بررسی شود.

2. تورم بالای زانو نشانه چیست؟

تورم بالای زانو معمولاً به التهاب کیسه‌های بورس بالای کشکک، تجمع مایع مفصلی یا فشار بیش‌ازحد روی عضله چهارسر مربوط است. اگر تورم همراه با درد شدید یا گرمی پوست باشد، ممکن است نیاز به معاینه داشته باشد.

3. ورم بغل زانو چه مدت طول می‌کشد تا خوب شود؟

ورم بغل زانو در التهاب‌های ساده معمولاً طی ۳ تا ۵ روز کاهش می‌یابد، اما اگر ناشی از آسیب منیسک، رباط یا ورم استخوان باشد، ممکن است چند هفته طول بکشد. ماندگاری ورم بیش از دو هفته نیازمند ارزیابی تخصصی است.

4. آیا امکان دارد ورم بغل زانو بدون درد باشد؟

بله. در برخی افراد به‌ ویژه در بورسیت‌ها یا تجمع سطحی مایع، ورم قابل‌مشاهده است اما درد زیادی وجود ندارد. بااین‌حال نبود درد همیشه به معنای بی‌خطر بودن نیست و اگر ورم ادامه‌دار باشد، باید ارزیابی شود.

5. آیا با وجود ورم بغل زانو می‌توان ورزش کرد؟

ورزش‌های سبک مثل پیاده‌روی ملایم یا کشش‌ها معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما دویدن، پرش، پله‌نوردی یا تمرینات فشارزا می‌توانند تورم را بیشتر کنند. تا زمان کاهش ورم، فعالیت‌های سنگین باید متوقف شوند.