علت لاغر شدن ناگهانی پاها؛ بررسی علل پنهان تا بهترین روشهای درمان و پیشگیری
گاهی بدن، قبل از هر درد یا علامتی، با تغییر ظاهرش پیام میدهد. یکی از این پیامها، لاغر شدن ناگهانی پاها است؛ تغییری که ممکن است در نگاه اول بیاهمیت به نظر برسد، اما از دید پزشکی میتواند زنگ خطری برای سلامت عضلات یا سیستم عصبی باشد. وقتی حجم پاها بدون تغییر در رژیم غذایی یا فعالیت بدنی کاهش مییابد، احتمال دارد بدن در حال تجربهی نوعی اختلال متابولیکی یا عصبی باشد که به تحلیل تدریجی بافت عضله منجر میشود.
این تغییر معمولاً در اثر ترکیبی از عوامل اتفاق میافتد از فشار بر عصبهای کمری (مانند دیسک کمر) گرفته تا کمبود پروتئین، کاهش خونرسانی یا بیماریهای زمینهای مثل دیابت و پرکاری تیروئید. در چنین شرایطی، عضله نهتنها انرژی کافی دریافت نمیکند، بلکه سیگنال عصبی لازم برای حفظ حجم خود را هم از دست میدهد.
در این مقاله، با نگاهی علمی اما ساده، بررسی میکنیم علت لاغر شدن ناگهانی پاها چیست، این تغییر چه تفاوتی با لاغری طبیعی دارد، در چه مواردی خطرناک است، چگونه تشخیص داده میشود و چه درمانهایی میتواند روند تحلیل عضله را متوقف کند. در پایان نیز روشهای مؤثر برای پیشگیری و تقویت دوبارهی عضلات پا را معرفی خواهیم کرد تا مسیر بازگشت به تعادل جسمی برایتان روشنتر شود.
الگوی لاغری پا را بشناسید
پیش از آنکه سراغ علت برویم، باید بدانیم الگوی لاغری پاها چگونه است. همهی موارد کاهش حجم پا شبیه هم نیستند؛ گاهی دو پا همزمان درگیر میشوند، گاهی تنها یک پا تغییر میکند، و گاهی فقط بخشی از پا مثل ساق یا ران تحلیل میرود. در پزشکی، همین تفاوت در الگو، سرنخ اصلی تشخیص محسوب میشود.
لاغری ناگهانی و دوطرفه
وقتی هر دو پا در مدت کوتاهی لاغر میشوند، معمولاً علت در متابولیسم بدن یا تغذیه عمومی نهفته است. کاهش شدید وزن، کمبود پروتئین، یا اختلالات تیروئیدی میتوانند باعث تجزیهی تودهی عضله در هر دو پا شوند. در این حالت، علاوه بر پاها، ممکن است عضلات بازو و صورت نیز حجم خود را از دست بدهند.
پژوهشهای مؤسسه Mayo Clinic نشان میدهد کمبود اسیدهای آمینه و بیتحرکی همزمان، یکی از عوامل اصلی آتروفی متقارن عضلات در بزرگسالان است.
مطالعه بیشتر: ارتباط کم کاری تیروئید و درد مفاصل
لاغری یکطرفه (فقط یک پا)
اگر یکی از پاها واضحاً لاغرتر از پای دیگر است، باید احتمال آسیب عصبی یا دیسک کمر را جدی گرفت. فشار روی ریشهی عصبهای کمری (L4 تا S1) باعث قطع سیگنال عصبی به عضلات آن سمت میشود و در نتیجه عضله بهتدریج تحلیل میرود.
نشانههای همراه معمولاً شامل بیحسی، گزگز یا ضعف حرکتی در همان پا است (درد دیسک کمر به کجا می زند؟). در این شرایط باید هرچه سریعتر بررسی عصب یا MRI انجام شود تا از آسیب دائمی جلوگیری گردد.
لاغری موضعی (ران، ساق یا مچ)
در برخی افراد، لاغری فقط در یک بخش از پا دیده میشود.
- ران: معمولاً در اثر نشستن طولانی، کمتحرکی یا تمرینات نامتوازن.
- ساق: ممکن است نشانهی آسیب عصب پرونئال یا مشکلات گردش خون باشد.
- مچ پا: در موارد شدید، میتواند به تحلیل عضلههای دیستال یا بیماریهای عصبی محیطی اشاره کند.
شناخت این تفاوتها اهمیت زیادی دارد؛ چون درمان «کاهش وزن عمومی» با درمان «تحلیل عصبی موضعی» کاملاً متفاوت است. در ادامهی مقاله، هر یک از این الگوها را جداگانه بررسی میکنیم تا مشخص شود علت لاغر شدن ناگهانی پاها در بدن شما از کدام گروه است.
علت لاغر شدن ناگهانی پاها چیست؟
لاغر شدن پاها ممکن است نتیجهی فرایندی ساده مانند بیتحرکی یا نشانهای جدیتر از آسیب عصب، اختلال متابولیک یا تحلیل عضله باشد. در ادامه، علتها را بر پایهی الگوی بروز بررسی میکنیم تا تصویر روشنی از وضعیت بدن بهدست آید.
۱. دلیل لاغر شدن ناگهانی پاها (دوطرفه)
وقتی هر دو پا همزمان و در مدت کوتاه لاغر میشوند، معمولاً ریشه در اختلالات عمومی بدن دارد، نه یک عصب خاص.
علل احتمالی:
- کاهش وزن سریع یا رژیمهای افراطی: کمبود پروتئین و کالری باعث مصرف ذخایر عضله بهعنوان منبع انرژی میشود.
- بیماریهای تیروئید: پرکاری تیروئید (Hyperthyroidism) با افزایش متابولیسم، تجزیهی پروتئینهای عضلانی را تسریع میکند.
- سوءتغذیه و کمبود ویتامین D یا B12: این کمبودها روند بازسازی فیبرهای عضلانی را مختل میکنند. (بهترین ویتامین برای درد مفاصل)
- بیتحرکی مزمن: نشستن طولانی یا عدم فعالیت بدنی سبب کاهش تحریک عصبی و تحلیل بافت عضله میشود.
بر اساس دادههای Harvard Health، حتی دو هفته بیتحرکی مطلق میتواند تا ۷٪ از حجم عضلات پا را کاهش دهد، بهویژه در افراد میانسال.
۲. علت لاغر شدن یک پا نسبت به پای دیگر
وقتی تنها یک پا بهطور محسوسی لاغرتر است، پزشکان بهدنبال منشأ عصبی یا مکانیکی میگردند.
شایعترین دلایل:
- فشار عصب در اثر دیسک کمر: بیرونزدگی یا فتق دیسک کمر باعث فشردگی عصب حرکتی همان سمت میشود.
- آسیب عصب پرونئال (Peroneal nerve palsy): این عصب از ناحیه زانو به ساق میرسد و در اثر ضربه یا نشستن طولانی ممکن است دچار اختلال شود.
- آسیب موضعی یا جراحی قبلی پا: در صورت آسیب به شبکهی عصبی یا عضلات خاص، تحلیل در همان ناحیه رخ میدهد.
نشانههای هشداردهنده در این حالت عبارتاند از:
- ضعف حرکتی یکطرفه
- احساس سوزنسوزن، بیحسی یا درد تیرکشنده
- تغییر فرم پا بدون کاهش وزن کلی
در چنین مواردی، باید الکترومیوگرافی (EMG) یا MRI کمر و پا انجام شود تا میزان آسیب عصبی مشخص گردد.
۳. علت لاغر شدن پا در دیسک کمر
دیسک بین مهرهای مانند بالشتک میان استخوانها عمل میکند. هنگامی که این دیسک بیرونزده یا متورم میشود، روی ریشهی عصب سیاتیک فشار میآورد و جریان پیامهای عصبی به عضلات پا مختل میشود. این فرآیند در ابتدا با بیحسی و درد تیرکشنده آغاز شده و در صورت تداوم، باعث تحلیل عضله میشود.
مطالعهای در مجله Spine (2023) نشان میدهد در بیماران مبتلا به فتق دیسک کمری، آتروفی عضله در پا میتواند ظرف سه تا شش ماه ایجاد شود اگر درمان بهموقع انجام نگیرد.
درمان زودهنگام شامل فیزیوتراپی، تمرینات کششی کنترلشده و تحریک الکتریکی عضلات است. در موارد مزمن، ممکن است جراحی رفع فشار عصب توصیه شود.
۴. دلیل لاغر شدن ساق پاها
اگر فقط ساق پاها دچار لاغری شود، باید به عوامل زیر شک کرد:
- نوروپاتی محیطی (بهویژه در دیابت): آسیب اعصاب کوچک منجر به کاهش فعالیت عضلات ساق میشود.
- کاهش خونرسانی شریانی: در افراد سیگاری یا دارای چربی خون بالا، خون کافی به عضله نمیرسد.
- تمرینات نامتعادل ورزشی: تمرکز بیش از حد بر عضلات بالاتنه باعث تحلیل عضلات ساق در بلندمدت میشود.
۵. علت لاغری ران و باسن
این نوع لاغری اغلب با بیتحرکی، نشستن طولانیمدت یا تمرینات یکنواخت مرتبط است. عضلات سرینی (Gluteal muscles) و چهارسر ران در صورت عدم استفاده، به سرعت تحلیل میروند. همچنین در زنان، کاهش استروژن در دوران یائسگی میتواند تجزیهی بافت عضله را تشدید کند.
۶. علت باریک شدن مچ پا
اگر مچ پاها باریک یا استخوانیتر به نظر برسند، احتمالاً تحلیل در عضلات دیستال پا (ناحیهی پایینتر از ساق) اتفاق افتاده است. این حالت ممکن است ناشی از اختلالات عصبی، پرکاری تیروئید یا کمبود شدید پروتئین باشد.
در مجموع، علت لاغر شدن ناگهانی پاها را باید در تعامل بین سه سیستم بدن جستجو کرد:
- سیستم عصبی (کنترل عضله)
- سیستم عضلانی (استفاده و تحریک)
- سیستم متابولیک (تغذیه و هورمونها)
هر نوع اختلال در یکی از این سه محور میتواند باعث تحلیل عضله شود.
درمان لاغر شدن پا بر اساس علت
بازگرداندن حجم عضله تنها با مصرف غذا یا ورزش امکانپذیر نیست؛ باید منشأ دقیق تحلیل شناسایی شود. در پزشکی، درمان این عارضه بر سه محور اصلی استوار است: رفع علت زمینهای، تقویت عضله و بهبود تغذیه سلولی. بسته به اینکه ریشهی مشکل در عصب، هورمون یا متابولیسم بدن باشد، مسیر درمان متفاوت خواهد بود.
درمان لاغر شدن پا در دیسک کمر
وقتی عضلات پا بهدلیل فشار روی عصبهای کمری یا سیاتیک پیام عصبی دریافت نکنند، به مرور تحلیل میروند. هدف درمان در این حالت، کاهش التهاب عصب، آزادسازی فشار و فعالسازی دوبارهی عضله است.
روشهای درمانی مؤثر:
- کمربند طبی پشتیبان ستون فقرات (مانند کمربند پلاتینر): این نوع کمربند با ثابت نگهداشتن ناحیه کمری و کاهش فشار بینمهرهای، از پیشرفت بیرونزدگی دیسک جلوگیری میکند و به ترمیم عصبهای درگیر کمک میکند. تجربهی کاربران نشان میدهد که عوارض پلاتینر در صورت استفاده صحیح بسیار نادر است و اغلب افراد پس از چند روز استفاده، کاهش درد و بهبود حرکت را گزارش کردهاند. برای اطلاع از قیمت پلاتینر صفحه محصولات وبسایت مدیبازار (نمایندگی پلاتینر) را بررسی کنید.
- فیزیوتراپی تخصصی: مجموعهای از تمرینات هدفمند برای تقویت عضلات عمقی کمر و پاها که باعث بازگشت تدریجی قدرت حرکتی و کاهش درد میشود.
- تمرینات در محیط کمفشار یا آبی (Hydrotherapy): انجام حرکات کششی و تعادلی در آب باعث میشود عضلات بدون وارد شدن فشار مکانیکی، دوباره درگیر فعالیت شوند. (فواید راه رفتن در آب برای دیسک کمر)
- تحریک الکتریکی عضله (EMS): دستگاههای تخصصی فیزیوتراپی با ارسال پالسهای الکتریکی به عضلات غیرفعال، ارتباط عصبی را بازسازی میکنند و جلوی تحلیل بیشتر را میگیرند.
مطالعهای در مجله Spine Health در سال ۲۰۲۲ نشان میدهد استفاده از کمربند طبی به همراه فیزیوتراپی منظم، در عرض سه ماه باعث بهبود محسوس حجم عضله و کاهش التهاب عصبی در ۷۰٪ بیماران شده است.
مطالعه بیشتر: آب درمانی برای تنگی کانال نخاعی
درمان در لاغری ناشی از کاهش وزن سریع یا کمبود تغذیه
وقتی بدن دچار کمبود کالری یا پروتئین میشود، برای تأمین انرژی به سراغ ذخایر عضلانی میرود. این نوع لاغری بیشتر در افرادی دیده میشود که رژیمهای افراطی گرفتهاند یا وعدههای غذاییشان از نظر کیفیت پروتئین فقیر است.
اصول درمان:
- افزایش تدریجی دریافت کالری: بدن باید فرصت بازسازی پیدا کند؛ بهجای پرخوری ناگهانی، باید کالری بهتدریج افزایش یابد تا سیستم متابولیک سازگار شود.
- تغذیهی غنی از پروتئین و ریزمغذیها: مصرف منابعی مانند تخممرغ، ماهی، لبنیات کمچرب، حبوبات و آجیلها باعث تأمین اسیدهای آمینهی ضروری برای بازسازی فیبرهای عضلانی میشود.
- تقویت ویتامینهای کلیدی: ویتامین D و B12، آهن و امگا-۳ نقش مهمی در سنتز پروتئین و بهبود عملکرد عصبی دارند.
- تمرینات مقاومتی سبک: حرکات سادهای مثل اسکوات نیمه، پل باسن و بالا بردن پاشنه پا، در کنار تغذیه مناسب، روند عضلهسازی را دو برابر میکنند.
بر اساس دادههای Harvard Health، دریافت ۲۰ تا ۳۰ گرم پروتئین در هر وعده غذایی همراه با تمرینات قدرتی، مؤثرترین روش برای بازسازی تودهی عضلانی از دست رفته است.
درمان در لاغری ناشی از بیتحرکی یا نشستن طولانی
بیتحرکی یکی از شایعترین اما نادیدهگرفتهشدهترین دلایل تحلیل عضلات پا است. وقتی عضله برای مدت طولانی بدون حرکت بماند، بدن آن را بهعنوان بافت غیرضروری تجزیه میکند. هدف درمان در این حالت، فعالسازی مجدد عضله و افزایش جریان خون موضعی است.
روشهای پیشنهادی:
- پیادهروی روزانه و حرکات سبک: شروع با ۱۰ تا ۱۵ دقیقه پیادهروی در سطح صاف و افزایش تدریجی زمان و شدت آن. (فواید پیاده روی برای سیاتیک)
- تمرینات ایزومتریک (بدون حرکت مفصل): انقباض عضله بدون جابهجایی پا. مانند نگهداشتن پا در حالت کشش برای چند ثانیه به حفظ تودهی عضله کمک میکند.
- ماساژ درمانی و گرمای موضعی: این روشها جریان خون را در عضله افزایش داده و اکسیژنرسانی به بافتها را بهبود میدهند. (انواع روشهای ماساژ سیاتیک)
- تنوع حرکتی در طول روز: ایستادنهای کوتاه بین کار، استفاده از پله بهجای آسانسور و کشش عضلات در محل کار، همگی تأثیر قابلتوجهی دارند.
مطالعه بیشتر: ایروبیک برای دیسک کمر، مفید یا مضر!
درمان در اختلالات هورمونی و متابولیکی
وقتی عامل اصلی تحلیل عضله در درون بدن و در سطح هورمونی است، درمان باید از مسیر تنظیم سیستم غدد و متابولیسم انرژی انجام شود.
اختلالاتی مانند پرکاری تیروئید، کمکاری غدهی فوقکلیوی یا نوسان شدید هورمونهای جنسی، میتوانند به تحلیل تدریجی عضلات پا منجر شوند.
رویکرد درمانی:
- تنظیم دارویی تیروئید: در صورت پرکاری، داروهای ضدتیروئید و در صورت کمکاری، لووتیروکسین تحت نظر پزشک تجویز میشود.
- تکمیل مواد معدنی ضروری: منیزیم، کلسیم و ویتامین D برای عملکرد طبیعی عضلات حیاتیاند.
- مدیریت استرس و خواب کافی: ترشح بیشازحد کورتیزول در اثر بیخوابی و استرس، تجزیهی عضله را تسریع میکند.
تحقیقات Endocrine Society نشان داده است که تنظیم تیروئید و کاهش سطح کورتیزول، در مدت کمتر از دو ماه باعث بازگشت عملکرد طبیعی عضلات در ۶۰٪ بیماران میشود.
درمان در لاغری ناشی از بیماریهای عصبی یا مزمن
در بیماریهایی مانند اماس، دیابت یا نوروپاتی محیطی، تحلیل عضله معمولاً بهدلیل التهاب و آسیب تدریجی عصبها است. در این موارد هدف، کنترل بیماری و حفظ حداکثر عملکرد باقیماندهی عضلات است.
اصول درمان:
- کنترل دقیق قند خون در بیماران دیابتی: افزایش مداوم قند خون باعث آسیب غیرقابل بازگشت به عصبها میشود.
- داروهای محافظ عصب (Neuroprotective Agents): شامل ویتامینهای گروه B، آلفالیپوئیک اسید و ترکیبات آنتیاکسیدانی برای کاهش التهاب عصبی.
- ورزشهای هدفمند: تمرینات فیزیوتراپی برای تقویت عضلاتی که هنوز فعال هستند و جلوگیری از گسترش تحلیل. (بهترین فیزیوتراپی شمال تهران)
- پیگیری منظم پزشکی: معاینات دورهای جهت ارزیابی وضعیت عصبها و تنظیم درمان دارویی.
پیشگیری از تحلیل عضلات پا
پیشگیری از لاغر شدن پاها یعنی حفظ تعادل میان تحرک، تغذیه و سلامت عصبی. رعایت چند اصل ساده میتواند تا حد زیادی از تحلیل عضله جلوگیری کند و قدرت پاها را حفظ نماید:
- فعال بمانید: تحرک روزانه، حتی در حد پیادهروی سبک یا دوچرخهسواری، جریان خون را در پاها حفظ کرده و از غیرفعال شدن عضلات جلوگیری میکند.
- تغذیه مناسب داشته باشید: مصرف کافی پروتئین (تخممرغ، ماهی، حبوبات)، ویتامین D و B12 برای بازسازی فیبرهای عضلانی ضروری است.
- به وضعیت بدنی توجه کنید: نشستن طولانی یا وضعیت اشتباه بدن فشار مضاعفی به عصبهای کمری وارد میکند. استفاده از کمربند طبی هنگام کارهای سنگین میتواند از آسیبهای عصبی پیشگیری کند.
- وزن و استرس خود را کنترل کنید: کاهش وزن ناگهانی، استرس مزمن و خواب ناکافی باعث افزایش هورمون کورتیزول میشود که دشمن عضله است.
- چکاپ منظم انجام دهید: بررسی تیروئید، قند خون و سطح ویتامینها بهصورت دورهای، بهترین راه برای تشخیص زودهنگام ضعف عضله است.
بر اساس دادههای Harvard Health، حفظ تحرک منظم و تغذیهی کافی میتواند تا ۶۰٪ احتمال تحلیل عضله در میانسالی را کاهش دهد.
زمان مراجعه به پزشک
اگر لاغر شدن پاها تدریجی و همراه با کاهش وزن عمومی باشد، معمولاً جای نگرانی نیست؛ اما وقتی این تغییر بهصورت ناگهانی، یکطرفه یا همراه با علائم عصبی ظاهر میشود، باید فوراً پیگیری پزشکی انجام شود. تشخیص زودهنگام در بسیاری از موارد از تحلیل غیرقابلبرگشت عضله جلوگیری میکند.
حتماً به پزشک مراجعه کنید اگر:
- یکی از پاها بهطور محسوسی لاغرتر از پای دیگر شده است.
- همراه با لاغری، ضعف حرکتی، بیحسی، گزگز یا درد تیرکشنده از کمر تا ساق دارید. (علت ضعف پا چیست؟)
- احساس میکنید پا زود خسته میشود یا تعادلتان را از دست میدهید.
- در ناحیهی کمر، لگن یا زانو، درد مزمن وجود دارد. (علت زانو درد ناگهانی)
- بدون تغییر در رژیم غذایی یا فعالیت، وزن و حجم عضلاتتان کاهش یافته است.
به گفتهی Cleveland Clinic، ضعف یا آتروفی عضلهای که بیش از دو هفته ادامه یابد، نشانهای از اختلال در سیستم عصبی یا متابولیک است و باید سریع بررسی شود.
پزشک چه بررسیهایی انجام میدهد؟
پزشک ابتدا با معاینهی فیزیکی، میزان قدرت عضله و تعادل بدن را ارزیابی میکند. سپس بسته به شرایط، ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
- MRI یا سیتی اسکن کمر و لگن: برای بررسی فشردگی عصب یا آسیب دیسک.
- تست هدایت عصب (EMG): جهت سنجش عملکرد سیگنالهای عصبی عضلات.
- آزمایش خون: بررسی تیروئید، قند خون، کمخونی و کمبود ویتامینها.
در نهایت، بر اساس علت مشخصشده، برنامهی درمانی شامل فیزیوتراپی، اصلاح تغذیه، مکملها یا داروهای تخصصی تنظیم میشود.
جمعبندی
لاغر شدن ناگهانی پاها صرفاً تغییر ظاهری نیست؛ نشانهای از تغییرات در عملکرد عصبها، عضلات یا سوختوساز بدن است. این پدیده زمانی رخ میدهد که یکی از سه سیستم کلیدی بدن یعنی سیستم عصبی، عضلانی یا متابولیکی دچار اختلال شود. در نتیجه، عضله بهاندازهی کافی تحریک یا تغذیه نمیشود و به مرور تحلیل میرود.
اگرچه در بسیاری از موارد علت آن ساده و قابل درمان است (مثل بیتحرکی یا رژیم غذایی نادرست)، اما در برخی موارد ممکن است نشانگر بیماریهایی مانند دیسک کمر، اختلالات هورمونی یا نوروپاتی باشد. تشخیص بهموقع علت، کلید اصلی بازگشت سلامت عضله و پیشگیری از آسیبهای بعدی است.
برای جلوگیری از بروز چنین حالتی، باید سبک زندگی فعال، تغذیهی متعادل و مراقبت از سلامت ستون فقرات را در اولویت قرار داد. در صورت مشاهده لاغری ناگهانی یا یکطرفهی پاها، مراجعهی سریع به پزشک یا فیزیوتراپ بهترین اقدام است زیرا هر چه درمان زودتر آغاز شود، احتمال بازسازی کامل عضله بیشتر خواهد بود.
سؤالات متداول
۱. دلیل لاغر شدن ناگهانی پاها چیست؟
لاغر شدن ناگهانی پاها معمولاً ناشی از تحلیل عضلات (آتروفی) است که به دلیل بیتحرکی، کمبود پروتئین یا فشردگی عصبهای حرکتی رخ میدهد. اگر همراه با ضعف یا بیحسی باشد، ممکن است به دیسک کمر یا بیماریهای عصبی مربوط باشد. بررسی MRI و تست عصب (EMG) برای تشخیص دقیق ضروری است.
۲. آیا لاغر شدن پا نشانه بیماری خاصی است؟
بله، در بسیاری از موارد، لاغر شدن پا میتواند نشانهای از اختلالات عصبی، هورمونی یا متابولیکی باشد. بیماریهایی مانند دیسک کمر، پرکاری تیروئید، دیابت و اماس میتوانند باعث تحلیل عضلات پا شوند. اگر لاغری با درد، گزگز یا کاهش تعادل همراه است، باید فوراً بررسی پزشکی انجام شود.
۳. چرا فقط یک پا لاغرتر از پای دیگر میشود؟
لاغر شدن یک پا نسبت به پای دیگر معمولاً به دلیل درگیری یکطرفهی عصب سیاتیک یا آسیب موضعی عضله است. این حالت میتواند در اثر بیرونزدگی دیسک در ناحیهی کمر یا فشار روی عصب پرونئال در ناحیهی زانو ایجاد شود. در چنین شرایطی، عضلهی همان سمت بهتدریج ضعیف و کوچک میشود.
۴. علت لاغری ران و باسن چیست؟
لاغری ران و باسن بیشتر در اثر بیتحرکی، نشستن طولانیمدت و کاهش هورمونهای آنابولیک (مانند استروژن یا تستوسترون) اتفاق میافتد. در زنان، تغییرات هورمونی دوران یائسگی یا کاهش وزن سریع نیز از عوامل شایع هستند. تقویت عضلات چهارسر و سرینی با تمرینات مقاومتی و رژیم غنی از پروتئین بهترین راه جبران است.
۵. درمان لاغر شدن پا در اثر دیسک کمر چگونه است؟
درمان شامل کاهش فشار روی عصب و بازتوانی عضله است. فیزیوتراپی تخصصی، تمرینات کششی ملایم، تحریک الکتریکی عضله و استفاده از کمربند طبی برای تثبیت ستون فقرات مؤثر است. در موارد پیشرفته، پزشک ممکن است تزریق اپیدورال یا جراحی را پیشنهاد کند.